Nektar to gęsty sok roślinny składający się głównie z wody i cukru, wydzielany przez tzw. nektarniki. Miód nektarowy pochodzi zazwyczaj z różnych roślin, ale pszczelarze mogą uzyskiwać miody odmianowe, powstające z jednego gatunku. Określane są wtedy nazwą rośliny, z której pochodzą.
- Charakterystyka miodów nektarowych
- Popularne gatunki miodów
- Miody ciemniejsze
- Gatunków miodów jest wiele
Co wyróżnia miody nektarowe?
Miód nektarowy charakteryzuje się przeważnie płynną konsystencją, może być prawie bezbarwny, najczęściej jednak występuje w odcieniach żółci, bursztynu lub koloru ciemnobrązowego. Ma zdecydowanie słodszy i ostrzejszy smak niż miody spadziowe.
Najczęściej spotykany, to miód wielokwiatowy. Może być jasno słomkowy, poprzez ciemno herbaciany do brunatnego - barwa i smak uzależnione są od rodzaju kwiatu.
Miód z wiosennych roślin jest zazwyczaj jasny, ma przyjemny delikatny kwiatowy zapach i łagodny smak. Natomiast miód pochodzący z nektaru kwiatów letnich jest zazwyczaj znacznie ciemniejszy i odznacza się bardziej zdecydowanym smakiem i zapachem.
Popularne gatunkowe miody jasne
Jednym z najczęściej występujących w Polsce miodów nektarowych jest miód rzepakowy. Ma jasny, czasem słomkowy lub cytrynowy kolor, a po krystalizacji przyjmuje barwę białokremową. W smaku jest bardzo słodki, z lekko wyczuwalnym aromatem kwitnącego rzepaku.
Ze względu na dużą zawartość glukozy i stosunkowo małą ilość wody bardzo szybko krystalizuje, czasem nawet w kilka dni po miodobraniu. Jest jednym z pierwszych miodów, który powstaje po zimie, bo już w maju.
Kolejnym popularnym, uznawanym jednocześnie za najjaśniejszy z miodów jest miód akacjowy. Odróżnia się od innych miodów nektarowych większą zawartością sacharozy. Jest szczególnie lubiany przez dzieci. Ma lekko wyczuwalny zapach kwiatu akacji, a w stanie płynnym przyjmuje kolor bezbarwny lub jasno słomkowy.
W przeciwieństwie do miodu rzepakowego długo nie krystalizuje. Po krystalizacji robi się jasno kremowy.
Akacja – źródło najjaśniejszego z miodów
Miód pozyskiwany z lipy, uznawanej przez pszczelarzy za królową roślin miododajnych, w stanie płynnym ma kolor żółty lub zielonkawożółty. Jest nieco ostry w smaku, z lekką goryczką, o wyraźnym zapachu lipy i charakterystycznym aromacie, który nieco przypomina zapach świeżej mięty. Za ostry zapach i smak miodu lipowego odpowiadają olejki eteryczne i flawonoidy.
Po skrystalizowaniu przyjmuje konsystencję drobnoziarnistą oraz żółtopomarańczowy lub brunatny kolor. Pozyskiwany jest na przełomie czerwca i lipca.
Czysty miód lipowy jest rzadziej spotykany niż inne odmiany ze względu na stosunkowo niewielką ilość dużych skupisk tych drzew i uznawany jest często za najbardziej szlachetną i najbardziej smaczną odmianę miodu w Polsce.
Pachnące kwiaty lipy
Ciemniejsze aromaty
Miód gryczany ma silny zapach kwiatów gryki, w smaku jest ostry, lekko piekący. W stanie płynnym ma kolor ciemno herbaciany, a nawet brunatny. Należy do miodów późniejszych. Pszczelarze zbierają go pod koniec lipca.
Ze względu na dużą zawartość olejków eterycznych, soli mineralnych enzymów i innych substancji o właściwościach odżywczych uznawany jest za najbogatszy z polskich miodów i obok spadziowego zaliczany jest do najbardziej wartościowych.
Miód gryczany szczególnie nadaje się do wyrobu miodów pitnych. Duża zawartość kwasów ułatwia ich fermentację, a silny aromat i ostry smak czyni je niezwykle wyrazistymi.
Kolejny z ciemniejszych gatunków to miód wrzosowy. W stanie płynnym przyjmuje barwę ciemno bursztynową lub brunatną. Jest niezwykle esencjonalny, a dzięki zawartości olejków eterycznych posiada silny wrzosowy zapach. Ma rzadko spotykany ostry i lekko gorzkawy smak.
Krystalizuje dość szybko. Przybiera wtedy nieco galaretowatą konsystencję oraz pomarańczową lub ciemnobrunatna barwę.
Istnieje niewiele miejsc w Polsce, w których miód wrzosowy pozyskuje się na większą skalę, dlatego jest jednym bardziej poszukiwanych miodów nektarowych.
Z kwiatów wrzosu powstaje jeden najbardziej poszukiwanych miodów
Trudno wymienić wszystkie
Lista miodów i roślin, z których pochodzą, jest niezwykle długa. Odnajdziemy na niej łagodny, nieco kwaskowaty miód koniczynowy, czy bardzo lubiany przez dzieci miód malinowy.
Z nektaru kwiatu nawłoci, potocznie zwanej mimozą i traktowanej jako pospolity chwast, a jednocześnie najbardziej wydajnych roślin miododajnych, wytwarzany jest miód nawłociowy.
Ostry w smaku i intensywny w zapachu miód nektarowy o niezwykłych właściwościach to miód manuka z Nowej Zelandii.
I jeszcze miód bławatkowy, mniszkowy, cząbrowy, słonecznikowy… Każdy znajdzie coś dla siebie