Ostropest plamisty to roślina jednoroczna należąca od astrowatych, która swoim wyglądem jest bardzo podobna do ostów. Podczas kwitnienia licznie odwiedzany jest m.in. przez pszczołę miodną. Ze względu na swoje właściwości, a przede wszystkim zawartość sylimaryny, to coraz częściej spotykany i bardzo ceniony pożytek oraz źródło delikatnego miodu.

• Ostropest plamisty – gatunki i występowanie
• Aromat i smak miodu ostropestowego
• Miód włoski oraz odmiany: kanadyjska, amerykańska i nowozelandzka
• Właściwości miodu ostropestowego

Ostropest powszechnie występuje m.in. w Afryce, Australii, Nowej Zelandii, Ameryce Północnej i Południowej, a także w Europie. W Polsce również to dość często spotykana roślina. Składa się z grubej łodygi, kolczastych liści i fioletowych kwiatów, które u nas kwitną w lipcu i sierpniu.

Miody ostropestowe pochodzą głównie z nektaru takich gatunków, jak Cardu, Cirsium, Centaurea czy Galactites tomentosa. Najczęściej produkowany jest we Włoszech, Ameryce Północnej, Argentynie i Australii.

Delikatny smak i aromat

W smaku miód ostropestowy jest delikatnie kwaskowaty, nieco kwiatowy z lekką nutą ziołową i odrobiną ledwo zauważalnej goryczki. Jego słodycz jest raczej umiarkowana.

Kolor waha się od jasnożółtego do głębokiego bursztynu. Ze względu na wyższą zawartość glukozy, podobnie jak np. miód gryczany, rzepakowy czy manuka, krystalizuje dość szybko, bo w ciągu kilku miesięcy. Jaśniejsze miody przyjmują wtedy żółtawo-beżowy kolor, a ciemniejsze głęboko żółty lub pomarańczowy odcień. 

Smak miodu z ostropestu jest niebywale delikatny

Włoski miód z ostropestu

We Włoszech najpopularniejszy miód z ostropestu to Miele de Cardo. Powstaje głównie na Sycylii i Sardynii, a także w mniejszym stopniu na Kalabrii i wyspie Elba. Zazwyczaj to produkt kilku gatunków tej rośliny.

Najczęściej podawany jest tu z dojrzałymi oraz niebieskimi serami. Świetnie smakuje również z włoskim pecorino. Na Sardynii można się nim delektować z tzw. sebadas, tradycyjnymi smażonymi ciastkami w kształcie pierożków, wypełnionymi młodym serem pecorino. 

Nodding Thistle i Canada Thisle

Nodding Thistle czyli ostropest piżmowy pochodzi z Eurazji, a rozprzestrzenił się głównie w Ameryce Północnej i Nowej Zelandii. Jego nazwa pochodzi od piżmowego zapachu kwiatu. Miód powstający z tego gatunku ma delikatny kwiatowy aromat, lekki, czysty smak i jasny bursztynowy kolor.

Ostropest Canada Thissle podobnie, jak poprzedni także wywodzi się z Eurazji, a obecnie występuje głównie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Kwitnie od maja do października. Jest dość rzadki i często mieszany z nektarem innych roślin. To źródło lekkiego, dobrej jakości miodu porównywalnego do miodu koniczynowego.

Podczas gdy oba gatunki rośliny niezwykle cenią pszczelarze, intensywnie zwalczane są przez rolników jako gatunek inwazyjny.