Na terenie bogatego w różnorodną roślinność Pojezierza Drawskiego już od stuleci produkowano miód. Obecnie na czystym ekologicznie terenie kilku gmin, przy użyciu tradycyjnych metod pszczelarze produkują pięć odmian miodów drahimskich, które cieszą się coraz większą popularnością oraz zainteresowaniem.

• Czym jest miód drahimski?
• Tradycyjne metody produkcji miodów drahimskich
• Wyjątkowe cechy miodu drahimskiego
• Jak smakują miody drahimskie?

Czym jest miód drahimski?

Miód drahimski to regionalny produkt z województwa zachodniopomorskiego, charakterystyczny dla powiatów drawskiego i szczecineckiego. Drahim to bowiem pierwotna nazwa miejscowości Stare Drawsko. W 2006 roku miód drahimski został wpisany na polską listę produktów tradycyjnych, a w 2011 roku został uznany za Chroniony Obszar Geograficzny. Miód drahimski jest niewątpliwie dumą regionu zachodniopomorskiego.

Pod nazwą “miód drahimski” sprzedawanych jest pięć gatunków miodów, które są produkowane przy użyciu tradycyjnych metod. Na terenach Pojezierza Drawskiego już w XVI wieku intensywnie rozwijało się bartnictwo. Sprzyjały temu duże wrzosowiska, aleje lipowe oraz uprawy rzepaku i gryki. Z tego powodu obecnie sprzedaje się miody drahimskie w wielu odmianach – wrzosowe, gryczane, lipowe, rzepakowe i wielokwiatowe.

Tradycyjna produkcja miodów drahimskich

Wszystkie etapy produkcji miodu drahimskiego muszą odbywać się na ściśle określonym obszarze, na czystych ekologicznie terenach Pojezierza Drawskiego, począwszy od stacjonowania pasiek, aż do ostatecznego pakowania miodu. Wszyscy pszczelarze muszą też wykorzystywać jednakową etykietę rozprowadzaną przez Stowarzyszenie Producentów Miodu Drahimskiego.

Miód drahimski musi być opatrzony etykietą wydaną przez Stowarzyszenie Producentów Miodu Drahimskiego

Miód drahimski musi być produkowany naturalną metodą, która jest zgodna z Kodeksem Dobrej Praktyki Pszczelarskiej. Wyklucza on dokarmianie pszczół w okresie zbierania miodu (o ile nie istnieje zagrożenie ich życia), odfiltrowywanie pyłków czy pasteryzowanie miodu. Producentom zabrania się także korzystania z produktów chemicznych i stosowania leków w okresie zbierania miodu.

Dzięki tym ściśle określonym zasadom, których należy przestrzegać, produkując miód drahimski, mamy pewność, że jest to produkt całkowicie wolny od chemii i substancji, które mogłyby zepsuć jego naturalny charakter. Dodatkowo producenci miodów drahimskich posiadają certyfikaty potwierdzające autentyczność wytworów. Z tych powodów miody drahimskie cieszą się tak dużą popularnością i zainteresowaniem.

Wyjątkowe właściwości miodu drahimskiego

Miód drahimski wyróżnia niski poziom 5-hydrometylofrularu (HMF), czyli substancji zapachowej niekorzystnej zarówno dla ludzi, jak i dla pszczół. Charakteryzuje go natomiast wysoka zawartość cukrów redukujących oraz pyłku przewodniego (czyli pyłku, który dominuje w danym miodzie). Występują w nim także pyłki unikatowych roślin reliktowych i endemicznych z regionu. Miód drahimski intensywnie pachnie miejscem, z którego pochodzi.

Teren, na którym pozyskuje się miód drahimski, jest czysty ekologicznie. Obszar ten jest położony między innymi na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego, nie ma tam więc ciężkiego przemysłu i właściwie żadnego zanieczyszczenia środowiska. Występujące tam ekosystemy w bardzo niewielkim stopniu zostały przekształcone przez człowieka. Jeziora i rzeki występujące na tym terenie również są czyste. Takie naturalne warunki pozytywnie wpływają na aktywność pszczół.

Wyjątkową cechą miodu drahimskiego wielokwiatowego jest bogate zróżnicowanie składu pyłków. Udział żadnego z pyłków nie przekracza 35%, dzięki czemu cechuje się on bardzo bogatym bukietem smakowym, w którym nie dominuje smak żadnej konkretnej rośliny.

Cechą miodu drahimskiego są zróżnicowane pyłki, z których powstaje 

Jak smakują miody drahimskie?

Drahimski miód gryczany w postaci płynnej ma ciemnobrunatną, prawie czarną barwę, a po krystalizacji przybiera nieco jaśniejszy, brązowy kolor. Ma bardzo intensywny, piękny zapach kwiatów gryki. Jego smak jest ostry, lekko piekący i nieco gorzki, nawiązujący nieco do popularnego miodu manuka. Miód rzepakowy jest natomiast prawie bezbarwny, lekko słomkowy, a po krystalizacji biały lub kremowy. Jest bardzo słodki, z delikatną nutą goryczy.

Miód wrzosowy wyróżnia się bursztynowym kolorem i specyficzną, galaretowatą konsystencją przypominającą żel. Bardzo silnie pachnie kwiatami wrzosu, a jego smak jest ostry i wyrazisty, jednocześnie mdło słodki i gorzki. Miód lipowy jest zielono-żółty, a po skrystalizowaniu jaśnieje i przyjmuje złote refleksy. W smaku jest ostry, słodki, często z ziołową nutą.

Wszystkie gusta łączy miód drahimski wielokwiatowy. Przybiera on różną barwę w zależności od tego, z jakich kwiatów pszczoły zbierały nektar. Zapach wosku jest w nim mocno wyczuwalny. Smak miodu wielokwiatowego jest delikatny i z pewnością zadowoli każde podniebienie.