W zachodniej Namibii, wzdłuż nadmorskiej równiny rozciąga się pustynia Namib. To niezwykle popularne miejsce, głównie za sprawą swoich wydm, które trafiły nawet na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Namib to ponadto żwirowe równiny czy skaliste góry. Co wyjątkowe, suchy klimat i ekstremalnie niesprzyjające warunki środowiska nie są barierą dla występowania w tym rejonie wielu gatunków dzikich zwierząt i roślin.
Nieziemska różnorodność pustyni Namib
Namib, czyli najstarsza pustynia świata kojarzona jest często wyłącznie z monumentalnymi czerwonymi wydmami. To skojarzenie jest oczywiście bardzo słuszne, jednak mało kto wie, że kryje ona w sobie dużo więcej oblicz i jest bardzo różnorodna. Oczywiście, „jak to na pustyni”, naokoło jest dużo krajobrazu piaszczystego, popularnych majestatycznych pomarańczowo-czerwonych wydm, ale co ciekawe, również otoczenia kamienistego, żwirowego czy słonego.
Mimo ekstremalnych warunków atmosferycznych, niebędących idealnym środowiskiem dla rozwoju roślinności i zwierząt (skrajnie wysokie temperatury w dzień, niskie w nocy, porywiste wiatry, brak zbiorników wodnych i pożywienia), fauna i flora występują tutaj w ogromnych ilościach.
Szacuje się, iż na terenie pustyni Namib występuje 3500 gatunków roślin oraz cały wachlarz gatunków dzikich zwierząt, od nosorożców, przez słonie, lwy, zebry Hartmanna, szakale, strusie, a kończąc na antylopach Oryks. Te ostatnie zostały uznane za zwierzęta najlepiej przystosowane do życia w tak trudnych warunkach. Od tego momentu antylopa Oryks stanowi symboli Namibii.
Pustynia jest urozmaicona pod względem fauny i flory
Spektakl matki natury
Pustynia zmienia się w przeciągu doby, dając niezwykły spektakl pełen kolorów oraz niesamowitej gry światłocieni. To wszystko tworzy razem coś absolutnie wyjątkowego. Gdy słońce wschodzi, wyłania z mroku ceglasto czerwone wydmy. O tej porze dnia ich kolor jest tak intensywny, że obraz ten wygląda jakby… płonęły!
W trakcie dnia barwy zyskują spokojniejszą tonację, a krajobraz staje się płaski. Wszystko ponownie zmienia się późnym popołudniem, kiedy to cienie sławnych już wydm pustyni Namib stają się coraz dłuższe, a odcienie znowu krwisto czerwone.
Pod koniec dnia, wraz z zachodem słońca piasek nabiera ciepłej barwy, w tonacji od głębokiego pomarańczowego, aż po delikatny róż. Gdy odnotowujemy takie kolory – wiadomo, że na najstarszej pustyni świata zbliża się zmierzch.
