Miód zwany górskim jest produkowany w krajach alpejskich, głównie w Szwajcarii i we Francji, gdzie uchodzi za kosztowny rarytas. Wytwarzany jest przez pszczoły z roślin wysokogórskich, rosnących na wzgórzach ponad 1000 m n.p.m. Szczególny rodzaj miodu górskiego jest zbierany na wysokości 1700 metrów w Pirenejach na północy Hiszpanii.
Skład miodu górskiego cechuje charakterystyczne spektrum pyłków, wśród których przeważają pyłki różanecznika, jagody, rubusu, dzwonka, komonicy, koniklecy, mniszka, rdestu, tymianku, niezapominajki, wierzby czy koniczyny białej.
Smak i aromat miodu górskiego
Miód górski jest miodem o grubej fakturze i zazwyczaj kolorze ciemnego bursztynu. Kiedy krystalizuje, jego tekstura staje się znacznie twardsza, a kolor jaśnieje.
Zazwyczaj ma ciemny, bursztynowy kolor
Jest bardzo aromatyczny i intensywny. Ma bardzo złożony smak, który przypomina górskie zioła i dzikie kwiaty, czasem z lekką nutą słoności. W zależności od z sezonu, rodzaju roślin oraz miejsca, gdzie powstaje, może różnić się smakiem, kolorem i fakturą.
Najpopularniejsze miody górskie
Miód rododendronowy, miód millefiori (lub wielokwiatowy) oraz jodłowy miód spadziowy (melata di abete) to trzy klasyczne miody alpejskie. Są dość trudne w produkcji i nawet w dobrym sezonie plony wynoszą zaledwie kilkaset kwintali. Ponieważ nektar zbierany jest powyżej 1500 metrów wysokości miody te noszą nazwę wysokogórskich.
Miód millefiori pochodzi z wielu różnych roślin, w tym z rododendronu, dzwonka, sainfoin, koniczyny, malin i dzikiego tymianku. Ma wspaniały i delikatny smak, a jego barwa waha się od bursztynowożółtej do czerwonawej czy ciemno bursztynowej.
Melata di abete nie jest produkowany co roku - powstaje, gdy pszczoły żywią się żywiczną wydzieliną wytwarzaną przez mszyce karmione z kolei sokiem jodły srebrnej. Charakteryzuje się aromatycznym i słodowym, lekko balsamicznym smakiem z żywicznymi nutami dymu i jest mniej słodki niż nektarowy miód millefiori. Ma bardzo ciemny kolor z lekko zielonkawym odcieniem.
Miód pochodzący z bardzo pięknej i znanej rośliny rododendronu jest szczególnie rzadki i produkowany prawie wyłącznie we Włoszech. Ma świeży i wyrafinowany smak i jasny kolor, który dodatkowo jaśnieje po krystalizacji.
Miód z rododendronu jest szczególnie rzadki
Miody górskie w kuchni
Miody alpejskie szczególnie dobrze smakują z serami. Jodłowe miody spadziowe ze swoimi intensywnymi nutami balsamicznymi dobrze komponują się z serami w średnim wieku, podczas gdy słodszy i delikatniejszy miód rododendronowy i millefiori najlepiej nadaje się do serów pikantnych, takich jak chociażby dojrzałe pecorino.
Dobrze smakuje z dojrzałymi serami
Miód, który powstaje w Pirenejach zbierany jest zazwyczaj w połowie lipca, czasem w sierpniu. W jego skład wchodzi ogromna różnorodność nut, głównie mniszka lekarskiego, jeżyny, dzikiego tymianku, koniczyny, wrzosu i krzewu malinowego. Cechuje się kremową słodyczą i delikatnym smakiem. Idealnie pasuje do pieczywa podczas codziennego śniadania.
