Krystalicznie czyste, turkusowe jezioro, a do tego łąki i pagórki ze scenerii “Władcy Pierścieni”. Oprócz tego monumentalne, ośnieżone szczyty Alp Południowych w tle. Tak właśnie prezentuje się krajobraz nowozelandzkiego Jeziora Tekapo, które oprócz tego, że wygląda przepięknie za dnia, nocą staje się “rezerwatem gwiazd”. Czy można chcieć więcej?

• Jezioro Tekapo – malownicze widoki
• Jezioro Tekapo – produkcja energii
• Rezerwat gwiazd
• Stary kościół na brzegu jeziora

Jezioro Tekapo – malownicze widoki z “Władcy Pierścieni” i “Hobbita 

Jezioro Tekapo w Nowej Zelandii znajduje się na jej Wyspie Południowej. Ma powierzchnię 87 kilometrów kwadratowych, maksymalną głębokość 120 metrów i jest jeziorem polodowcowym. Sięga Alp Południowych, które stanowią jego malownicze tło. Dzięki obecności tzw. mączki lodowcowej, czyli skalnych drobinek, jego woda jest krystalicznie czysta i ma turkusową barwę.

Nad brzegiem jeziora Tekapo kwitną łubiny, które możemy zobaczyć na większości popularnych zdjęć tego obszaru. Są wręcz typowym, ikonicznym widokiem przy przedstawianiu okolic jeziora. Nie są tam jednak do końca mile widziane. Łubin nie jest rdzenną rośliną, więc czasami jest przez mieszkańców postrzegany jako zagrożenie dla naturalnego środowiska Nowej Zelandii.

Wycieczka nad jezioro Tekapo, jak i do samego miasteczka Tekapo na pewno usatysfakcjonuje fanów powieści Tolkiena. Jezioro i jego okolice “wystąpiły” bowiem w roli Śródziemia w ekranizacjach “Władcy Pierścieni” i “Hobbita” w reżyserii Petera Jacksona. Kto z nas nie chciałby pospacerować tymi samymi drogami, które podczas swojej podróży pokonywali Frodo, Bilbo i Sam?

Produkcja energii elektrycznej na jeziorze Tekapo

Oprócz niezaprzeczalnych wrażeń estetycznych jezioro Tekapo dostarcza także… energię elektryczną. Budowę elektrowni rozpoczęto w 1938 roku i pierwotnie miała zostać ukończona w 1943 r., jednak została zatrzymana przez wybuch II Wojny Światowej. Ostatecznie budowa została ukończona w 1951 roku.

Jezioro Tekapo zasilane jest od północnego krańca wpływającą do niego rzeką Godley, która swoje źródła ma w Alpach Południowych. Woda z jeziora wpływa do elektrowni przez tunel o długości 1,4 kilometra, a następnie wraca do rzeki. Nowa Zelandia jest znana z ekologicznych rozwiązań, dlatego nikogo nie dziwi, że jezioro Tekapo pełni również swoją funkcję w gospodarce.

Cóż za widok! Robi wrażenie, prawda?

Jezioro Tekapo i rezerwat gwiazd

Chyba prawie wszyscy zachwycamy się, widząc miliony gwiazd na granatowym nieboskłonie. Niestety, widok ten często jest przysłonięty przez niezliczone światła miast i zamiast milionów gwiazd, widzimy tylko kilka najjaśniejszych. Na szczęście istnieją na świecie miejsca, z których możemy obserwować nocne niebo bez żadnych utrudnień. Jednym z nich jest właśnie Jezioro Tekapo.

Najbliższa okolica Jezioro Tekapo jest nazywana rezerwatem gwiazd. Ze względu na to, że nie docierają tam światła żadnego miasta, możemy podziwiać miliony gwiazd w ich pełnym blasku. Dla tych, którzy nocne niebo znają tylko z dużej miejscowości, będzie to na pewno nie lada przeżycie. Można tam obejrzeć właściwie wszystkie istniejące gwiazdozbiory! Kiedy wybieramy się nad Jezioro Tekapo, nocny spacer jest zatem absolutnym obowiązkiem.

Kościół Dobrego Pasterza – wisienka na torcie krajobrazu 

Punktem centralnym malowniczo położonego nad brzegiem jeziora, miasteczka Tekapo jest Kościół Dobrego Pasterza. Stary, kamienny kościół został wybudowany w 1935 roku jako pierwszy na całym tym obszarze. Został zbudowany w stylu angielskim, dzięki czemu prezentuje się uroczo i idealnie wpasowuje w krajobraz. Kościół ma charakter ekumeniczny i mogą się w nim modlić chrześcijanie wielu obrządków.

Zaskakujący może wydawać się fakt, że w Kościele Dobrego Pasterza nie ma ołtarza. Zamiast niego w centralnym miejscu znajduje się krzyż i duże okno z widokiem na taflę jeziora Tekapo i góry. W zamyśle twórców ma to pokazywać piękno stworzonego przez Boga świata, które nie jest przesłaniane przez dzieła doczesności. Ołtarz zastąpiono więć “dziełem Boga w pełnej okazałości”.

Zabytkowy kościół świetnie wpisuje się w krajobraz

Niedaleko znajduje się także odsłonięty w 1966 roku pomnik pasterskiego psa Border Collie. Powstał tam dla uczczenia zasług psów tej rasy i ich pomoc człowiekowi.